Του Καθηγητη Ανδρεα ΑθηναιουB.A., M.A., MCP, Ph.d. Post Doc.
University Of Pennsylvania
Case Western Reserve University
Στα μεταπτυχικα μου χρονια, αναμεσα στα μαθηματα Διδακτορικου (Ph.D. Level Courses) που εκανα ηταν και ενα Seminar on Poverty με Καθηγητη τον σπουδαιο William Grigsby.
Την πρωτη μερα του Σεμιναριου, και αυτο ηταν εντελως τυχαιο, μπηκε στην αιθουσα ενας συνανθρωπος μας περιπου σαν τον "εικονιζομενο". ΔΕΝ ηταν μεθυσμενος, ΔΕΝ ηταν κατω απο χειμικες εξαρτησεις. Ηταν οικονομικα φτωχος.
Το Σεμιναριο αρχισε με το τυχαιο αυτο συμβαν, πολυ πετυχημενα, γιατι μας εδωσε την ευκαιρια να ερευνησουμε, να μελετησουμε, και να μαθουμε και σαν προσωπα καποιες δεοντολογιες που θα μας ηταν αργοτερα χρησιμες στην Επιστημονικη, και επαγγελματικη μας ζωη.
ΤΟ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ειναι μια ιεροτελεστια, το να παιρνεις ειναι επισης μια αλλη ιεροτελεστια. και για να μην απαξιωνονται αξιες και πραξεις, και αυτοι που δινουν πρεπει να ξερουν πως να δινουν, και εκεινοοι που παιρνουν επισης πρεπει να ξερουν πως να παιρνουν.
Αυτονοητα, οταν υπαρχει μια ανοιχτη αγκαλια, τρυφεροτητα ψυχης, μια καρδια γεματη αγαπη, και μια αυθορμητη εκφραση στο ΔΩΣΙΜΟ. δεν χρειαζεται γνωση δεοντολογιας και κανονων. Οταν ομως υπαρχει ελλειμμα σε ολα αυτα, η συνειδητοποιηση της δεοντολογιας και του περιεχομενου καθε πραξης και οι τροποι εκφρασης του για να ειναι αληθινη η πραξη, θα εδινε την δυνατοτητα να ανακτηθουν τα ελλειμματα ψυχης, καρδιας και αυθορμητισμου, δυναμονοντας το Καλο που εχει καθε Ανθρωπος μεσα του.
ΘΥΜΑΜΑΙ μια φορα ειχαμε στειλει τον οδηγο μας τον Ανδρεα (συνονοματο του γραφοντος και ευγενεστατο παλικαρι) στο Ψυχικο, να παραλαβει Δωριζομενα Βιβλια. Στην πατριδα μας υπαρχει τοση γεωγραφικη ανισοτητα, ωστε ενω εμεις μεγαλωσαμε γεματοι απο βιβλια και εντυπα που σαφως δεν προλαβαμε να τα διαβασουμε ολα, και ισως ουτε να πεσει και το ματι μας πανω τους, πολλα παιδια δεν εχουν προσλαμβανουσες παραστασεις περα απο αυτα που κρεμονται στο περιπτερο, και οσον αφορα την ΨΗΦΙΑΚΗ ΣΥΓΚΛΙΣΗ αντιλαμβανονται ακομα καθε χωρο Η/Υ ως ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΦΕ......
Μεσα σ αυτη την εσκεμμενη τραγωδια και ανισσοτητα, καθε τι που θα μπορουσε να ειναι ενα ερεθισμα στα ματια των παιδιων, ειναι καλο. Με την προσδοκια οτι θα παραλαμβανοντο βιβλια για να τα στειλουμε (αφου τα συντηρουσαμε και τα συσκευαζαμε αναλογα) σε καποιο ξεχασμενο μερος της πατριδας μας, στειλαμε τον οδηγο να τα παραλαβει. Στο Ψυχικο μεγαλωσα και ο ιδιος καθως πηγα απο Α Δημοτικου μεχρι ΣΤ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ στη Σχολη Μωραιτη και διατηρω πολλους και καλους φιλους στην περιοχη που ειναι αξιολογοι και κυριως καλοι Ανθρωποι. Ο Οδηγος ομως επεσε προφανως σε καποια νεοπλουτη, που με το δαχτυλο βασιλισας βικτωριας, και υφος "Μανταμ Σουσου" οχι μονο δεν συμετειχε στη ιεροτελεσταια της προσφορας, (να τα δωσει με χαρα) αλλα μπηκε στον κοπο να συνθεσει το σκηνικο που λεει "Παρτε αυτα που εγω τωρα εδω που ειμαι ...δεστε με..., δεν χρειαζομαι". Τα βιβλια ηταν βρωμικα, σχισμενα και πεταμενα φυρδην μιγδην σε κατι σακουλες. Ο Οδηγος τα πηρε και γυρισε προσβεβλημενος ο ιδιος απο την συμπεριφορα της αυτοπροσδιοροζομενης ως ΔΩΡΗΤΡΙΑΣ. Ειδα και επαθα να τον συνεφερω και να του πω οτι στα συναπαντηματα μας στην ζωη υπαρχουν και ...ατυχηματα. ( Ο Αυτοπροσδιορισμος αφινει παντα περιθωρια αυθαιρεσιας στην σκοπιμοτητα)
ΕΑΝ βεβαια υπαρχει αυθορμητισμος στην προσφορα, ακους την φωνη της καρδιας σου, και δεν χρειαζονται γνωσεις δεοντολογιας. Εαν ομως εχει κρυφτει τρομαγμενη η τρυφεροτητα που εχει καποιος μεσα του, ισως θα πρεπει να την ξαναδυναμωσουμε με μερικες αρχες και καλλιεργεια δεοντολογιας.
ΟΤΑΝ προσφερουμε, κατ αρχην η προσφορα δεν πρεπει να προσβαλει η να απαξιωνει τον Ανθρωπο που την Λαμβανει. Στου Μωραιτη μας διδαξαν απο το Δημοτικο, οτι δεν δινουμε ποτε χαλασμενα, σπασμενα και αχρηστα πραγματα. Σημασια εχει λοιπον ΚΑΙ η φυσικη κατασταση του αντικειμενου. Τα σχισμενα βιβλια, αν εφταναν σε τελικο αποδεκτη (φαντασθειτε να πηγαινε καποιος πατερας να τα παρει για τα παιδια του και οχι το Ιδρυμα) στην κατασταση αυτη, οχι μονο δεν θα βοηθουσαν πρακτικα, αλλα κυριως θα προσεβαλαν αυτον που θα τα επαιρνε. Η Προσφορα δεν ειναι μονο Υλικη πραξη ειναι κυριως ψυχικη, για αυτο πρεπει και να μην προσβαλει αυτον που την λαμβανει και να μην τον απαξιωνει. Η προσφορα αλλοιως δεν ειναι ΔΩΡΕΑ ,ειναι Ικανοποιηση ενος ευτελους εγωισμου και μιας ευτελεστερης ματαιοδοξιας, που ικανοποιειται με τον αυτοπροσδιορισμο "κοιτα ποιος ειμαι εγω που δινω στους κακομοιριδες". Σε τετοια περιπτωση, ψυχικης βοηθειας χρειζει αυτος που δινει . Για να ξεκλειδωσει την ψυχη του, να μαθει να δινει και να δινεται, και να νοιωσει την χαρα της αγαπης. Μεχρι τοτε ας φωναζει τον ....παλιατζη.
Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ τοσο σαν χειρονομια οσον και σαν φυσικο αντικειμενο, πρεπει να εκφραζει πιστη και εμπιστοσυνη στον λαμβανοντα. Πρεπει να λεει ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΕ ΣΕΝΑ, ΣΕ ΕΚΤΙΜΩ, ΚΑΙ ΑΞΙΖΕΙΣ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΩ, Η Προσφορα πρεπει να ενισχυει και ηθικα και να τονωνει την αυτοεκτιμηση του λαμβανοντος, οχι να τον ταπεινωνει. Για τουτο και τα προσφερομενα φθανουν στον τελικο αποδεκτη, καθαρα , ξεσκονισμενα, γιαλισμενα και με την μοιρωδια της περιποιησης τοσο σε κατασταση οσο και σε συσκευασια. ....Προσφεροντας ενα μολυβι με σπασμενη μυτη και βρωμικο, προσβαλεις. Αν μπεις ομως στον κοπο να χρησμοποιησεις την ξυστρα και να το δωσει ςκαθαρο, προσφερςις.....
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΟΣ μπορει να συγκεντρωθουν ψυχικα και ηθικα ελλειμματα που απαξιωνουν την πραξη της προσφορας και της παραλαβης της.
ΜΙΑ περιπτωση ειναι ο λαμβανων να εχει ψυχικο ελλειμμα στο να αναγνωρισει και ο ιδιος οτι κατι του προσεφερθη. Εστω και εαν ο δωρητης, ο προσφερων, ειναι τελειος στην εκφραση της προσφορας. Ο Λαμβανων δεν ειναι αναγκη να ειναι απο τους ΜΗ ΕΧΟΝΤΕΣ. δεν ειναι αναγκη να αναφερομαστε σε αντικειμενα που δωσαμε σε φοιτητες η σε εις αναγκην ευρισκομενους συμπατριωτες μας για να επιπλωσουν το αδειο δωματιο. Το Δωρο μπορει να ειναι και στον εχοντα, του οποιου ομως το ονειρο δεν γινοταν με τιποτα πραγματικοτητα εαν δεν εμφανιζοταν ...Ο ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΟΣ. Ελα ομως που αυτος που δεχθηκε την επεμβαση του απο μηχανης Θεου, μολις βολευτηκε, δεν ειναι ψυχικα ικανος να παραδεχθει στον ευατο του, οτι καποια δυναμη τον βιηθησε να πραγματοποιησει αυτο που ειθελε και που ουτε που το φανταζονταν οτι μπορει να το πετυχει? Αντιθετα εχει το ψυχικο ελλειμμα αυτοπεποιθησης που τον αναγκαζει να λεει ΘΑ ΤΟ ΠΕΤΥΧΑΙΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΣΟΥ ΤΟ ΖΗΤΗΣΕ ΚΑΝΕΙΣ, η Ε ΚΑΙ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟ, η ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕΣ ΤΙΠΟΤΑ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ.
Θυμαμαι μια κυρια που με δακρυα στα ματια ηρθε στο γραφειο του πατερα μου. κ. Περσεα ο γιοκας μου ειναι στου ΠΑΛΑΣΚΑ και ο Διοικητης του, του εχει αλλαξει τα φωτα να κουβαλαει καφασια και πατατες, θα σας ευγνωμονω εαν σωσετε το παιδι μου. Μιλησε ο πατερας μου με τον Διοικητη που ηταν φιλος του και απο την αλλη μερα ο Δοικητης του φερονταν οπως του ζητησε ο πατερας μου ΝΑ ΤΟΝ ΒΛΕΠΕΙ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ. Η κυρια δεν ξαναφανηκε τις επομενες μερες, Μπορει τοτε να μην υπηρχαν κινητα, αλλα τηλεφωνα υπηρχαν και τοτε. Καποια στιγμη πεσαμε απανω στην Κυρια Κ. ΤΙ ΕΓΙΝΕ ρωτησε ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ. Η Κ. εδειξε να μην θυμαται, και οταν μπηκαμε στο θεμα η Κυρια Κ. ειπε Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ ΤΟΝ ΕΞΕΤΙΜΗΣΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΕΡΕΤΑΙ ΟΜΟΡΦΑ. Να ενα δειγμα ψυχικης ανικανοτητας αποδοχης προσφορας. και αυτο ειναι απλη περιπτωση, απαξιωτικης δυναμικης στην ιεροτελεστια
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ εμπειπτει στην κατηγορια της κατσικας του Διπλανου. Επειδη εμεις ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ Αισθανομαστε οτι καποιος αλλος ειναι καλυτερος μας, θελουμε απλα να τον "κοντινουμε". Ε ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ.
Αυτη βεβαια ειναι ακριβως η αλλη οψη του Νομισματος με τον προσφεροντα που χρησιμοποιει την προσφορα για να ικανοποιησει την ευτελεια του εγω του βλ. Μανταμ Σουσου. Αν αυτα τα δυο μοντελα Η κατσικα και η Σουσου σμιξουν, η που θα δουν το φως, η που θα γιενι της...Ευρωπης και του Ευρω των τοικογλυφων......
ΟΜΩΣ σε μια δυναμικη οπου το ενα απο τα δυο μερη, δηλ εδω ο προσφερων, ειναι αγαθης προεραισεως, η δυναμικη αυτη ενεργει απαξιωτικα.
ΘΥΜΑΜΑΙ καποιον οδοντιατρο σε καποια περιφερεια της Χωρας μας, που αντι να χαρει για την προσφορα που θα καναμε στο Χωριο, μπηκε σε μια διαδικασια ανακριτικων ερωτησεων που εξεφραζαν ΚΑΧΥΠΟΨΙΑ ΚΑΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ. Ασχετα με το εαν ο λαος μας νομιμοποιειται ως αει προδομενος κα εξαπατημενος να αμφιβαλει, οταν η αμφιβολια γινεται επιθετικη αμφισβητηση και καχυποψια, επενεργει απαξιωτικα στις αληθινες προθεσεις των προσφεροντων ιδεολογων, και στην καλυτερη περιπτωση, κουραζει καποιους που αντι καλωσορισματος του ζητουνται και τα αποτελεσματα των αιματολογικων εξετασεων τους η της τελευτας κολονοσκοπισης. Ολα αυτα μας φερνουν στον αντιποδα της Κοινωνιας της Κοινωνικης συνοχης που μπορει να μαχεται για το Καλο.
Η Προσφορα κι η Δωρεα ειναι μια ιεροτελεστια, στην οποια τοσο οι προσφεροντες οσο και οι λαμβανοντες πρεπει να προσερχονται με καθαρη ψυχη και ανοιχτη αγκαλια, για να μην απαξιωνουν το μεγαλο δωρο ...τον απο μηχανης ΘΕΟ...της αγαπης.
Η προσφορα και η Δωρεα ειναι κατι περισσοτερο απο παραλαβη και παραδοση πραγματων. Για να Δικαιωθει χρειαζεται και την προσωπικη συμμετοχη και των δυο πλευρων. ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ. Οταν Ο προεδρος των Η.Π.Α. Τζιμμυ Καρτερ παει και χτιζει ο ιδιος σπιτια για αστεγους, δεν το κανει για προβολη. Το κανει για να εχει την χαρα της συμμετοχης στη δημιουργια και την προσφρα. ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ.
Το Σεμιναριο αρχισε με το τυχαιο αυτο συμβαν, πολυ πετυχημενα, γιατι μας εδωσε την ευκαιρια να ερευνησουμε, να μελετησουμε, και να μαθουμε και σαν προσωπα καποιες δεοντολογιες που θα μας ηταν αργοτερα χρησιμες στην Επιστημονικη, και επαγγελματικη μας ζωη.
ΤΟ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ειναι μια ιεροτελεστια, το να παιρνεις ειναι επισης μια αλλη ιεροτελεστια. και για να μην απαξιωνονται αξιες και πραξεις, και αυτοι που δινουν πρεπει να ξερουν πως να δινουν, και εκεινοοι που παιρνουν επισης πρεπει να ξερουν πως να παιρνουν.
Αυτονοητα, οταν υπαρχει μια ανοιχτη αγκαλια, τρυφεροτητα ψυχης, μια καρδια γεματη αγαπη, και μια αυθορμητη εκφραση στο ΔΩΣΙΜΟ. δεν χρειαζεται γνωση δεοντολογιας και κανονων. Οταν ομως υπαρχει ελλειμμα σε ολα αυτα, η συνειδητοποιηση της δεοντολογιας και του περιεχομενου καθε πραξης και οι τροποι εκφρασης του για να ειναι αληθινη η πραξη, θα εδινε την δυνατοτητα να ανακτηθουν τα ελλειμματα ψυχης, καρδιας και αυθορμητισμου, δυναμονοντας το Καλο που εχει καθε Ανθρωπος μεσα του.
ΘΥΜΑΜΑΙ μια φορα ειχαμε στειλει τον οδηγο μας τον Ανδρεα (συνονοματο του γραφοντος και ευγενεστατο παλικαρι) στο Ψυχικο, να παραλαβει Δωριζομενα Βιβλια. Στην πατριδα μας υπαρχει τοση γεωγραφικη ανισοτητα, ωστε ενω εμεις μεγαλωσαμε γεματοι απο βιβλια και εντυπα που σαφως δεν προλαβαμε να τα διαβασουμε ολα, και ισως ουτε να πεσει και το ματι μας πανω τους, πολλα παιδια δεν εχουν προσλαμβανουσες παραστασεις περα απο αυτα που κρεμονται στο περιπτερο, και οσον αφορα την ΨΗΦΙΑΚΗ ΣΥΓΚΛΙΣΗ αντιλαμβανονται ακομα καθε χωρο Η/Υ ως ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΦΕ......
Μεσα σ αυτη την εσκεμμενη τραγωδια και ανισσοτητα, καθε τι που θα μπορουσε να ειναι ενα ερεθισμα στα ματια των παιδιων, ειναι καλο. Με την προσδοκια οτι θα παραλαμβανοντο βιβλια για να τα στειλουμε (αφου τα συντηρουσαμε και τα συσκευαζαμε αναλογα) σε καποιο ξεχασμενο μερος της πατριδας μας, στειλαμε τον οδηγο να τα παραλαβει. Στο Ψυχικο μεγαλωσα και ο ιδιος καθως πηγα απο Α Δημοτικου μεχρι ΣΤ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ στη Σχολη Μωραιτη και διατηρω πολλους και καλους φιλους στην περιοχη που ειναι αξιολογοι και κυριως καλοι Ανθρωποι. Ο Οδηγος ομως επεσε προφανως σε καποια νεοπλουτη, που με το δαχτυλο βασιλισας βικτωριας, και υφος "Μανταμ Σουσου" οχι μονο δεν συμετειχε στη ιεροτελεσταια της προσφορας, (να τα δωσει με χαρα) αλλα μπηκε στον κοπο να συνθεσει το σκηνικο που λεει "Παρτε αυτα που εγω τωρα εδω που ειμαι ...δεστε με..., δεν χρειαζομαι". Τα βιβλια ηταν βρωμικα, σχισμενα και πεταμενα φυρδην μιγδην σε κατι σακουλες. Ο Οδηγος τα πηρε και γυρισε προσβεβλημενος ο ιδιος απο την συμπεριφορα της αυτοπροσδιοροζομενης ως ΔΩΡΗΤΡΙΑΣ. Ειδα και επαθα να τον συνεφερω και να του πω οτι στα συναπαντηματα μας στην ζωη υπαρχουν και ...ατυχηματα. ( Ο Αυτοπροσδιορισμος αφινει παντα περιθωρια αυθαιρεσιας στην σκοπιμοτητα)
ΕΑΝ βεβαια υπαρχει αυθορμητισμος στην προσφορα, ακους την φωνη της καρδιας σου, και δεν χρειαζονται γνωσεις δεοντολογιας. Εαν ομως εχει κρυφτει τρομαγμενη η τρυφεροτητα που εχει καποιος μεσα του, ισως θα πρεπει να την ξαναδυναμωσουμε με μερικες αρχες και καλλιεργεια δεοντολογιας.
ΟΤΑΝ προσφερουμε, κατ αρχην η προσφορα δεν πρεπει να προσβαλει η να απαξιωνει τον Ανθρωπο που την Λαμβανει. Στου Μωραιτη μας διδαξαν απο το Δημοτικο, οτι δεν δινουμε ποτε χαλασμενα, σπασμενα και αχρηστα πραγματα. Σημασια εχει λοιπον ΚΑΙ η φυσικη κατασταση του αντικειμενου. Τα σχισμενα βιβλια, αν εφταναν σε τελικο αποδεκτη (φαντασθειτε να πηγαινε καποιος πατερας να τα παρει για τα παιδια του και οχι το Ιδρυμα) στην κατασταση αυτη, οχι μονο δεν θα βοηθουσαν πρακτικα, αλλα κυριως θα προσεβαλαν αυτον που θα τα επαιρνε. Η Προσφορα δεν ειναι μονο Υλικη πραξη ειναι κυριως ψυχικη, για αυτο πρεπει και να μην προσβαλει αυτον που την λαμβανει και να μην τον απαξιωνει. Η προσφορα αλλοιως δεν ειναι ΔΩΡΕΑ ,ειναι Ικανοποιηση ενος ευτελους εγωισμου και μιας ευτελεστερης ματαιοδοξιας, που ικανοποιειται με τον αυτοπροσδιορισμο "κοιτα ποιος ειμαι εγω που δινω στους κακομοιριδες". Σε τετοια περιπτωση, ψυχικης βοηθειας χρειζει αυτος που δινει . Για να ξεκλειδωσει την ψυχη του, να μαθει να δινει και να δινεται, και να νοιωσει την χαρα της αγαπης. Μεχρι τοτε ας φωναζει τον ....παλιατζη.
Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ τοσο σαν χειρονομια οσον και σαν φυσικο αντικειμενο, πρεπει να εκφραζει πιστη και εμπιστοσυνη στον λαμβανοντα. Πρεπει να λεει ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΕ ΣΕΝΑ, ΣΕ ΕΚΤΙΜΩ, ΚΑΙ ΑΞΙΖΕΙΣ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΩ, Η Προσφορα πρεπει να ενισχυει και ηθικα και να τονωνει την αυτοεκτιμηση του λαμβανοντος, οχι να τον ταπεινωνει. Για τουτο και τα προσφερομενα φθανουν στον τελικο αποδεκτη, καθαρα , ξεσκονισμενα, γιαλισμενα και με την μοιρωδια της περιποιησης τοσο σε κατασταση οσο και σε συσκευασια. ....Προσφεροντας ενα μολυβι με σπασμενη μυτη και βρωμικο, προσβαλεις. Αν μπεις ομως στον κοπο να χρησμοποιησεις την ξυστρα και να το δωσει ςκαθαρο, προσφερςις.....
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΟΣ μπορει να συγκεντρωθουν ψυχικα και ηθικα ελλειμματα που απαξιωνουν την πραξη της προσφορας και της παραλαβης της.
ΜΙΑ περιπτωση ειναι ο λαμβανων να εχει ψυχικο ελλειμμα στο να αναγνωρισει και ο ιδιος οτι κατι του προσεφερθη. Εστω και εαν ο δωρητης, ο προσφερων, ειναι τελειος στην εκφραση της προσφορας. Ο Λαμβανων δεν ειναι αναγκη να ειναι απο τους ΜΗ ΕΧΟΝΤΕΣ. δεν ειναι αναγκη να αναφερομαστε σε αντικειμενα που δωσαμε σε φοιτητες η σε εις αναγκην ευρισκομενους συμπατριωτες μας για να επιπλωσουν το αδειο δωματιο. Το Δωρο μπορει να ειναι και στον εχοντα, του οποιου ομως το ονειρο δεν γινοταν με τιποτα πραγματικοτητα εαν δεν εμφανιζοταν ...Ο ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΟΣ. Ελα ομως που αυτος που δεχθηκε την επεμβαση του απο μηχανης Θεου, μολις βολευτηκε, δεν ειναι ψυχικα ικανος να παραδεχθει στον ευατο του, οτι καποια δυναμη τον βιηθησε να πραγματοποιησει αυτο που ειθελε και που ουτε που το φανταζονταν οτι μπορει να το πετυχει? Αντιθετα εχει το ψυχικο ελλειμμα αυτοπεποιθησης που τον αναγκαζει να λεει ΘΑ ΤΟ ΠΕΤΥΧΑΙΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΣΟΥ ΤΟ ΖΗΤΗΣΕ ΚΑΝΕΙΣ, η Ε ΚΑΙ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟ, η ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕΣ ΤΙΠΟΤΑ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ.
Θυμαμαι μια κυρια που με δακρυα στα ματια ηρθε στο γραφειο του πατερα μου. κ. Περσεα ο γιοκας μου ειναι στου ΠΑΛΑΣΚΑ και ο Διοικητης του, του εχει αλλαξει τα φωτα να κουβαλαει καφασια και πατατες, θα σας ευγνωμονω εαν σωσετε το παιδι μου. Μιλησε ο πατερας μου με τον Διοικητη που ηταν φιλος του και απο την αλλη μερα ο Δοικητης του φερονταν οπως του ζητησε ο πατερας μου ΝΑ ΤΟΝ ΒΛΕΠΕΙ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ. Η κυρια δεν ξαναφανηκε τις επομενες μερες, Μπορει τοτε να μην υπηρχαν κινητα, αλλα τηλεφωνα υπηρχαν και τοτε. Καποια στιγμη πεσαμε απανω στην Κυρια Κ. ΤΙ ΕΓΙΝΕ ρωτησε ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ. Η Κ. εδειξε να μην θυμαται, και οταν μπηκαμε στο θεμα η Κυρια Κ. ειπε Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ ΤΟΝ ΕΞΕΤΙΜΗΣΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΕΡΕΤΑΙ ΟΜΟΡΦΑ. Να ενα δειγμα ψυχικης ανικανοτητας αποδοχης προσφορας. και αυτο ειναι απλη περιπτωση, απαξιωτικης δυναμικης στην ιεροτελεστια
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ εμπειπτει στην κατηγορια της κατσικας του Διπλανου. Επειδη εμεις ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ Αισθανομαστε οτι καποιος αλλος ειναι καλυτερος μας, θελουμε απλα να τον "κοντινουμε". Ε ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ.
Αυτη βεβαια ειναι ακριβως η αλλη οψη του Νομισματος με τον προσφεροντα που χρησιμοποιει την προσφορα για να ικανοποιησει την ευτελεια του εγω του βλ. Μανταμ Σουσου. Αν αυτα τα δυο μοντελα Η κατσικα και η Σουσου σμιξουν, η που θα δουν το φως, η που θα γιενι της...Ευρωπης και του Ευρω των τοικογλυφων......
ΟΜΩΣ σε μια δυναμικη οπου το ενα απο τα δυο μερη, δηλ εδω ο προσφερων, ειναι αγαθης προεραισεως, η δυναμικη αυτη ενεργει απαξιωτικα.
ΘΥΜΑΜΑΙ καποιον οδοντιατρο σε καποια περιφερεια της Χωρας μας, που αντι να χαρει για την προσφορα που θα καναμε στο Χωριο, μπηκε σε μια διαδικασια ανακριτικων ερωτησεων που εξεφραζαν ΚΑΧΥΠΟΨΙΑ ΚΑΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ. Ασχετα με το εαν ο λαος μας νομιμοποιειται ως αει προδομενος κα εξαπατημενος να αμφιβαλει, οταν η αμφιβολια γινεται επιθετικη αμφισβητηση και καχυποψια, επενεργει απαξιωτικα στις αληθινες προθεσεις των προσφεροντων ιδεολογων, και στην καλυτερη περιπτωση, κουραζει καποιους που αντι καλωσορισματος του ζητουνται και τα αποτελεσματα των αιματολογικων εξετασεων τους η της τελευτας κολονοσκοπισης. Ολα αυτα μας φερνουν στον αντιποδα της Κοινωνιας της Κοινωνικης συνοχης που μπορει να μαχεται για το Καλο.
Η Προσφορα κι η Δωρεα ειναι μια ιεροτελεστια, στην οποια τοσο οι προσφεροντες οσο και οι λαμβανοντες πρεπει να προσερχονται με καθαρη ψυχη και ανοιχτη αγκαλια, για να μην απαξιωνουν το μεγαλο δωρο ...τον απο μηχανης ΘΕΟ...της αγαπης.
Η προσφορα και η Δωρεα ειναι κατι περισσοτερο απο παραλαβη και παραδοση πραγματων. Για να Δικαιωθει χρειαζεται και την προσωπικη συμμετοχη και των δυο πλευρων. ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ. Οταν Ο προεδρος των Η.Π.Α. Τζιμμυ Καρτερ παει και χτιζει ο ιδιος σπιτια για αστεγους, δεν το κανει για προβολη. Το κανει για να εχει την χαρα της συμμετοχης στη δημιουργια και την προσφρα. ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου